Standaard:ISO 639: Names of Languages
ISO 639 is in de taaltypologie een internationale norm, uitgegeven door de International Organization for Standardization (ISO), voor het coderen van talen in twee- en drieletterige codes. ISO 639 bestaat al erg lang in twee basissmaken, ISO 639-1 en ISO 639-2. Een derde versie, ISO 639-3 is per 5 februari 2007 door de ISO bekrachtigd.
De oudste variant ISO 639-1 legt tweeletterige taalcodes vast voor een tamelijk beperkt aantal veelgebruikte talen. Om optisch wat beter te kunnen onderscheiden tussen taal- en landcodes, vooral wanneer land- en taalcode dezelfde lettercombinatie zijn, wordt aanbevolen de ISO 639-taalcodes in onderkast te schrijven en de ISO 3166: Country Codes-landcodes in kapitalen. ISO 639-2 is hoofdzakelijk ontstaan door de taalcodes uit ISO 639-1 samen te brengen met de MARC-taalcodes, een verzameling drieletterige codes ontwikkeld voor bibliografische toepassingen die al in 1987 als ANSI Z39.53 tot standaard verheven was. Sinds enkele jaren is er ook de ISO 639-3, die alle bekende talen weergeeft.
Belangrijke tool voor administratie, handing om de nummer steeds te gebruiken.
Beheerder | |
Specificatie | |
Documentatie | |
Persistent ID |